Gmina może uchwałą rady gminy tworzyć jednostki pomocnicze – sołectwa, dzielnice (osiedla). Organizację i zakres działania takiej jednostki określa także rada gminy odrębnym statutem, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami. W związku z tym większość regulacji dotyczących m. in. sołectwa jako jednostki pocniczej gminy jest uregulowana w statucie sołectwa, a tylko niektóre w ustawie o samorządzie gminnym.

Początek roku był w gminie Sońsk (woj. mazowieckie) wielce burzliwy. Dwóch radnych złożyło w prokuraturze w Ciechanowie doniesienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa nadużycia władzy przez wójta. 642 mieszkańców podpisało się pod protestem przeciwko wysokości uchwalonych podatków, a sesja gminnej rady miała bardzo gorący przebieg. Padały nawet okrzyki o taczkach dla wójta.

Jarosław Wielechowski w dniu 1 czerwca był o włos od utraty mandatu wójta mazowieckiej gminy Sońsk, uzyskanego w ostatnich wyborach samorządowych i po raz pierwszy w swoim życiu. Gdyby bowiem w tym dniu w referendum lokalnym zwołanym przez komitet mieszkańców niezadowolonych z jego polityki podatkowej i kadrowej (pisaliśmy o konfliktach na tym tle w nr 3 z br.) wzięło udział sześćdziesięciu kilku mieszkańców więcej tj. minimum ustawowe trzy piąte liczby osób, które go niedawno temu wybrały, to wójt przepadłby. Jakie wnioski z tego poważnego ostrzeżenia wyciągnął?

Począwszy od 1990 roku, ilekroć którykolwiek polski rząd miał dotąd kłopoty z tzw. dopięciem budżetu, tłumaczył to koniecznością ponoszenia ogromnych wydatków na emerytury i renty rolnicze. Z łamów prasy, z radiowych audycji, z telewizyjnych programów mieszkańcy miast po raz kolejny dowiadywali się wówczas, że ich ciężko zapracowane pieniądze idą m.in. na „fundowanie" świadczeń socjalnych tym, których poletka albo nigdy nie były i nie są źródłem utrzymania ich właścicieli, bo są oni taksówkarzami, portierami, fryzjerami, woźnymi czy kimś tam jeszcze, albo są one nie mniejsze od włości jakie posiadał niegdyś ordynat Michorowski.